جزیره شیطان

سرزمین «گویان»، در شمال شرقی آمریکای جنوبی و سواحل غربی اقیانوس اطلس قرار دارد. گویان از غرب با سورینام، از شرق و جنوب با برزیل همسایه است و از شمال به اقیانوس اطلس راه دارد. تعدادی جزیره کوچک در ساحل گویان وجود دارد که متعلق به آن است. گویان نزدیک خط استوا قرار دارد و آب و هوای آن گرم و مرطوب و پر باران است. مساحت گویان حدود 83/534 کیلومترمربع است و در سال 2007 جمعیت آن را حدود 210 هزار نفر اعلام کردند. 
«کریستف کلمب» طی سومین سفرش به آمریکا، برای نخستین بار در سال 1498 میلادی وارد گویان شد. وقتی در قرن هفدهم، از «فرانسه زیراستوائی» صحبت می‌شود، منظور گویان است؛ ولی می‌توان این عنوان را بر کلیه نمایندگی‌های تجاری مناطق حاره‌ای و استوایی تسری داد.
فرانسوی‌ها نتوانستند در دیگر مستعمرات خود در آفریقا، جمعیت فرانسوی چندانی مستقر کنند. در کتاب «تاریخ استعمارگری فرانسه» آمده است: «در منطقه معتدل و استوایی آمریکاست که مهم‌ترین گروه‌های مستعمره‌نشین تشکیل می‌شود و مسئله جالب اینکه گویان صحنه عظیم‌ترین اسکان جمعیت می‌شود. مدت‌های طولانی این مستعمره به زندگی دشواری ادامه داده بود و در سال 1750 تنها 456 نفر سفیدپوست و حدود 5500 نفر برده سیاه‌پوست داشت. بعد از قرارداد پاریس، شوازول (صدر اعظم لویی پانزدهم) تصمیم می‌گیرد از آن یک نمایندگی تجاری بسازد که بتواند برای منطقه آنتیل محصولاتی را فراهم آورد (چوب و فرآورده‌های معاش) که در گذشته از کانادا و لوئیزیان وارد می‌شدند. با ایجاد مستعمره‌نشین‌های کشاورزی در سال 1848 در الجزایر، این کار مهم‌ترین اقدام استعماری رسمی در تاریخ مستعمرات فرانسه به شمار می‌رفت. 11000 نفر مستعمره‌نشین که از فرانسه و از خارج (به خصوص از آلمان) جمع‌آوری شده بودند به گویان رفتند، اما این برنامه کاملاً ناکام ماند و بیش از 6500 نفر مهاجر جان خود را از دست دادند، بقیه تقریباً همگی برگردانده شدند.» 
اداره این منطقه را در سال 1667 و به موجب «پیمان بردا» به فرانسه دادند؛ پس از آن فرانسه از سال 1852 تا سال 1939 گویان فرانسه را به انضمام جزیره بدنام «جزیره شیطان» به عنوان مستعمره‌ کیفری تلقی کرد. در سال 1947، گویان فرانسه مستعمره ماوراء بحار فرانسه شد. از آن زمان تاکنون، بسیاری از بومیان گویان فرانسه، برای رسیدن به خودمختاری تلاش می‌کنند؛ ولی این تلاش‌ها در عمل بی‌نتیجه بوده است و گویان فرانسه فقط دارای 5 درصد استقلال نسبی است و در سایر موارد از دولت فرانسه تبعیت می‌کند.