سایت بصیرت، گروه سیاسی/حجت‌الاسلام والمسلمین علی سعیدی نماینده ولی‌فقیه در سپاه که صبح امروز در بیستمین همایش هادیان سیاسی سپاه سخنرانی می کرد با اشاره به چالش‌های صدر اسلام، به ریشه های برخی از چالش های انقلاب اسلامی مانند چالش نهضت آزادی، بنی‌صدر، اختلاف امام(ره) با منتظری و... پرداخت و گفت: اگر چه ظاهر این چالش‌ها رفتاری است، اما ریشه همه آن‌ها، اختلاف فکری و اعتقادی است. ریشه همه این اختلافات به دو نوع برداشت از حاکمیت دینی برمی‌گردد. یک نگاه به مردم‌سالاری دینی منجر می‌شود و نگاه دیگر به مردم‌سالاری سکولار. اگر بتوانیم شاخصه‌های این دو برداشت را از هم تفکیک کنیم می‌توانیم بسیاری از آسیب‌ها را بشناسیم و درمان کنیم.به گزارش سایت بصیرت وی در ادامه به مشابهت اشتباهات خواص در عصر پس از پیامبر(ص) با عصر بعد از امام خمینی(ره) پرداخت و گفت: تشابه اشتباهات خواص در عصر بعد از پیامبر(ص) با عصر بعد از امام(ره) در انقلاب اسلامی در محورهای زیر قابل مشاهده است: ۱ ـ تفاوت عملکرد خواص در عصر پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و تکرار آن در امروز؛ به‌گونه‌ای که خواص پس از امام(ره) همان اشتباهاتی را مرتکب شدند که خواص پس از پیامبر(ص) مرتکب شدند. ۲ ـ تفاوت و مرزبندی بین جایگاه و اختیارات دو رهبر و تکرار آن در امروز. ۳ ـ مطلق‌نگری در مورد صحابه و همراهان پیامبر(ص) و تکرار آن در امروز؛ حال آنکه معیار حق، ولایت‌مداری است. اگر فرد در یک دوره‌ای پیرو رهبری است در دوره بعد و در زمان رهبری بعدی هم باید پیرو و یاور رهبر باشد. ۴ ـ تنزل اختلاف علی(ع) با جبهه مقابل به اختلاف سلیقه و تکرار آن در امروز؛ مثلاً در فتنه ۸۸ برخی خواص اینگونه تصور می‌کردند که دعوا بین دو کاندیدا است؛ در صورتی که اینان با عدم درک صحنه نبرد و اینکه دعوا بین جبهه حق و باطل بوده است، به ساده‌سازی در مسئله می‌پرداختند. ۵ ـ تفاوت در برداشت از حکومت دینی؛ گفتمان قریش با گفتمان علوی متفاوت است. اولی، گفتمان مردم‌سالاری سکولار است. ۶ ـ سکوت خواص در برابر عوامل فتنه؛ در فتنه‌های جمل، صفین و... عده‌ای سکوت کردند و اکنون هم تکرار می‌شود. ۷ ـ عدم توجه به عوامل پشت‌صحنه فتنه و صرفاً دیدن ظواهر کار؛ عده‌ای اندیشه فتنه را تئوریزه می‌کنند و عده‌ای دیگر آلت فعل می‌شوند. کسانی که فتنه را تئوریزه کردند و می‌کنند، مایل نیستند چهره‌شان با این نشان آشکار شود. ۸ـ عدم توجه به تفاوت‌ها و متغیرهای دو عصر؛ قیاس عصر علی(ع) با عصر پیامبر(ص) غلط است. می‌گفتند پیامبر با اهل قبله نجنگید، چرا علی(ع) با اهل قبله می‌جنگد!!! در عصر امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) با عصر امام(ره) نیز تفاوت وجود دارد. حجت‌الاسلام والمسلمین سعیدی در بخش دیگری از سخنانش شاخصه‌های دو گفتمان مردم‌سالاری دینی و مردم‌سالاری سکولار را برشمرد و گفت: الف ـ شاخصه‌های گفتمان مردم‌سالاری سکولار ۱ ـ ترجیح خواست مردم برخواست خدا و دین ۲ ـ «جلب مشروعیت از سوی مردم»، به عبارتی، منشأ مشروعیت را مردم می‌دانند. ۳ ـ پیش‌بینی قلمرو خاص برای ولایت‌فقیه، می‌گویند رهبری باید سلطنت بکند و رئیس‌جمهور حکومت ۴ ـ ترویج روحیه اشرافیگری و تجملگرایی ۵ ـ مصلحت‌اندیشی سودنگرانه و عملگرایی فایده محور در برابر تکلیف‌گرایی؛ یعنی هر چه به نفع جامعه باشد خوب است که در واقع به معنای نفی ارزش‌های مطلق است. ۶ ـ تسامح در مرزبندی بین خودی و غیرخودی (هم در حوزه نظر و هم در حوزه عمل) ۷ ـ تسامح در به‌کارگیری نیروها به جای توجه به تعهد به اصول، ارزش‌ها و ولایتمداری ۸ ـ تسامح در مرزبندی بین هنر ارزشی و غیرارزشی ۹ ـ اعتقاد به اقتصاد آزاد و سرمایه‌داری با تکیه بر نسخه‌های بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول ۱۰ـ بی‌توجهی به‌ عدالت اجتماعی ۱۱ـ بی‌توجهی به مسائل و فضای فرهنگی جامعه ۱۲ ـ پذیرش قواعد بین‌المللی و عمل در چارچوب آن ۱۳ ـ تعامل و سازش با جبهه نظام سلطه ۱۴ ـ تعدیل در سیاست خارجی با نگاه به استحکام بیرونی نظام ۱۵ ـ دیپلماسی سکولار و دنیاگرایانه به جای دیپلماسی جامعیت محور ۱۶ ـ دیپلماسی تمکین و سازش به جای مبارزه ۱۷ ـ دیپلماسی طفره و سکوت به جای دیپلماسی مسئولیت‌پذیر ۱۹ ـ احساس ضعف در برابر تحریم؛ نگاه منفی به آن در برابر آثار مثبت و درونی آن ۲۰ ـ دیپلماسی انفعال و ضعف به جای دیپلماسی فعال ب ـ شاخصه‌های گفتمان مردم‌سالاری دینی ۱ ـ تکلیف‌گرایی الهی عقلانی در برابر تکلیف‌گرایی احساسی ۲ ـ تکیه بر اسلام ناب بر اساس گفتمان علوی و نبوی یعنی اسلام سیاسی، انقلابی و شریعت‌محوری ۳ ـ اتکا به ولایت‌مطلقه فقیه یعنی الهی بودن، پیوستگی بین ولایت فقیه با ولایت ائمه و پیامبر(ع) و... ۴ ـ استکبارستیزی؛ یعنی مبنایی، حقیقی، آرمانی و استراتژیک بودن تقابل با استکبار. ۵ ـ نگرش مثبت و فرصت‌گرایانه و هدفمند به تحریم در جهت حفظ استقلال، گسترش منطقه نفوذ، استحکام درونی نظام و رشد و ‌بالندگی کشور ۶ ـ تأکید بر مصالح اسلامی و منافع ملی در چارچوب اصول ۷ ـ تجدیدنظر در قوانین و قواعد نظام بین‌الملل ۸ ـ تکیه بر اهداف و‌ آرمان‌ها، با انعطاف عقلانی در جهت حفظ آرمان‌ها