ده روز ابتدایی ماه ذی‌القعده مصادف با ولادت حضرت معصومه(س) آغاز می‌شود و با ولادت حضرت رضا(ع) پایان می‌یابد که از آن به عنوان دهه کرامت یاد می‌کنیم. دهه کرامت پر از فضیلت، نیکی و خوبی برای آنهایی است که به عشق ولایت و اهل البیت(ع) قدم در راه این عشق ازلی نهادند.
این دهه را از این رو دهه «کرامت» نامیدند که خواهر و برادر بزرگواری که این دهه را مزین کرده‌اند، به کریمان اهل‌البیت(ع) معروف و مشهورند. خواهر و برادری که یکی در قم و دیگری در مشهد هیچ نیازمند، بیچاره و دردمند و حاجت‌خواهی را دست خالی روانه نمی‌کنند.
دهه کرامت تداعی‌کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان و الامقام و گرانقدر جهان است؛ آنهایی که برادر را در غربت تنها نگذاشته و کیلومترها مسیر سخت را طی می‌کنند تا خود را به بالین برادر برسانند.
به جز عشق خواهر و برادری که ولادت‌شان ابتدا و انتهای این دهه ارزشمند را مزین کرده، مفاهیم سازنده‌ای که ما در فرهنگ اسلامی داریم هم همه در این دهه تداعی می‌شوند تا بار معنویت و قداست آن را بیفزایند؛ چرا که حرم حضرت معصومه(س) و امام رضا(ع) کانون دعا و قرآن و نیایش و محلی برای تجمع شیعیان و دوستداران اهل البیت(ع) از سراسر دنیا و اعلام همبستگی و همراهی آنها با یکدیگر است.
امام صادق(ع)پیش از ولادت حضرت معصومه(س) فرمودند:
خدا را حرمی است و آن مکه است، امیرمؤمنان را حرمی است و آن کوفه است، و ما اهل بیت را حرمی است و آن قم است. به زودی بانویی به نام فاطمه از تبار من در آنجا دفن شود که هر کس به زیارتش بشتابد، بهشت بر او واجب می‌شود.
قبر منور حضرت معصومه(س) در قم جلوه گاه قبر گم شده مادر بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا(س) در مدینه است.
آیت الله مرعشی نجفی (ره) می‌فرمود: پدرم - مرحوم آیت الله علامه سید محمود مرعشی(ره) که در نجف اشرف می زیست - بسیار علاقه‌مند بود محل قبر شریف جده‌اش حضرت زهرا(س) را بیابد. برای این مقصود، ختم مجربی انتخاب نمود و چهل شب به آن مداومت کرد؛ تا شاید از محل مرقد شریف حضرت زهرا (س) آگاه شود شب چهلم پس از انجام ختم و توسل فراوان به بستر خواب رفت. در عالم خواب به محضر امام باقر(ع) یا حضرت صادق(ع) شرفیاب می‌شود، امام(ع) به ایشان میفرماید: «علیک بکریمه اهل البیت»؛ به دامن کریمه اهل بیت پناه ببرید. عرض میکند: «بلی من هم این ختم را برای این منظور گرفتهام که قبر شریف بیبی را دقیقا بدانم و به زیارتش بروم.»
امام(ع) می‌فرمایند: «منظور من قبر شریف حضرت معصومه(س) در قم است.» سپس ادامه می‌دهند: «برای مصالحی خداوند اراده فرموده که محل دفن حضرت فاطمه(س) همواره مخفی بماند و لذا قبر حضرت معصومه(س) را تجلیگاه قبر آن حضرت قرار داده است. هر جلال و جبروتی که برای قبر شریف حضرت زهرا(س) مقدر بود، خداوند متعال همان جلال و جبروت را بر قبر مطهر حضرت معصومه(س) قرار داده است.»
